Observatie

Om een goed beeld te krijgen van de orderpicking proces binnen Goedgemerkt heb ik een dag de productie geobserveerd, om te kijken hoe de huidige situatie precies werkt.

Aan het begin van de dag wordt de productie opgestart. De bestellingen worden opgehaald, geïmporteerd naar het productiesysteem en vervolgens 'uitgedraaid'. Bij het uitdraaien worden printbestanden aangemaakt, dit zijn bestanden voor de producten die naar de printers gaan, de 'klantbrief' die als bedankje mee wordt gestuurd naar de klant en voor de pakbonnen welke uiteindelijk gebruikt zullen worden bij het inpakken van een bestelling.

Wanneer deze bestanden zijn aangemaakt, worden de printers aan het werk gezet. Alle producten worden vervolgens geprint via het proces wat voor dat product geldt. De bestellingen en de daarbij horende de printbestanden worden opgedeeld in verschillende producties. Afhankelijk van de drukte wordt de dag opgesplitst in X aantal producties, op de dag van observeren was dit 3 verschillende producties. Deze werden tijdens het observeren uitgedraaid om 7 uur wanneer zij beginnen, 12 uur en om 3 uur.

Alle producten van een productie worden gegroepeerd bij een 'klaarzettafel', hier worden de net geprinte producten ingepakt zodat deze klaar zijn voor verzending. Per product wordt de volgorde van de pakbonnen aangehouden: een product wat voorop ligt, is ook het product wat op de eerste pakbon zal verschijnen. Dit zorgt ervoor dat het inpakken later snel kan gebeuren. Wanneer al dezelfde producten uit een bepaalde productie klaar zijn, worden deze naar de inpaktafel gebracht. Dit proces wordt voor elk product voltooid zodat alle producten van de bijhorende productie uiteindelijk op de inpaktafel staan.

Hierna begint het orderpicking proces. Alle enveloppen van de bijhorende productie worden naar een inpaktafel gebracht waar ook de producten uit die productie staan. De pakbonnen liggen allemaal op dezelfde volgorde als de producten, zodat de productiemedewerker niet hoeft te zoeken naar een product. De productiemedewerker kijkt op de pakbon, ziet welke producten er bij die bestelling horen, pakt de juiste producten, controleert deze en stopt ze in de verzend envelop. Vervolgens wordt de pakbon uit de envelop gehaald en weggegooid, zodat de medewerkers weten dat de bestelling klaar ligt voor verzending. Wat mij opvalt is dat een productiemedewerker precies weet waar alles ligt, het inpakken is meer een automatisme dan dat zij echt zoeken naar een product. Wel valt het op dat er bij uitzonderingen, zoals dubbele producten of pakketen, langer over het inpakken gedaan wordt. Dit komt denk ik omdat de productiemedewerker in zo'n geval een stuk beter naar de pakbon moet kijken.

Wanneer de productiemedewerker een fout op het product opmerkt tijdens het controleren, wordt dit op de pakbon genoteerd door middel van een cirkel om het product. Vervolgens wordt de envelop apart gezet, met de pakbon er uitstekend in, zo kan gemakkelijk opgemerkt worden welke bestellingen nog niet afgerond zijn. Dit gebeurt ook wanneer er een product ontbreekt. Enkele producten doorlopen een ander, trager, productieproces. Bestellingen die zo'n product bevatten, worden dus standaard apart gezet met de pakbon in de envelop.

Soms komt het voor dat een product nog ontbreekt, omdat deze vertraagd was en nog ingepakt wordt. In zo'n geval loopt de productiemedewerker naar deze tafel toe om het product te pakken. Soms worden op zo'n moment ook de incomplete bestellingen weggelegd.

Wanneer de productie voltooid is, worden alle enveloppen in de postzak gestopt. Bestellingen die dan nog niet compleet zijn, worden in de rode bak gestopt. Deze zullen later nagelopen worden om ze op een later moment aan te vullen en te versturen.

Dit proces wordt telkens herhaald, voor het aantal producties wat er op die dag plaats vindt.